Anı nedir? Yaşadığımız hayata aithatırlaıklarımızdır. Anı, bizim kaybolmasına asla razı olmadığımız kendi hafızamızdır. Hatırladıklarımızın kaybolmaması ve unutulmaması için onları yazıya aktarmak önemli bir görev olsa gerek.

Anılar, bir otobiyografi hükmünde değildir.Benim anılarım bütün hatıralarımın kişisel tarihidir. Onlar benim kişisel hafızamdır aynı zamanda. Ama mesela tarih, bir milletin veya bütün bir insanlığın hafızasıdır, geçmişidir. Tarihi olayları; tarihçiler, vakanüvisler kayda geçer.Bu açıdan bakıldığında tarih, insanlığın hatıralar bütünüdür. Kesin olmamakla birlikte anıları, genellikle siyasi ve edebi olmak üzere ikiye ayırabiliriz. Gerek edebi gerekse siyasi anılar, bize tarihi birtakım olaylara tanıklık yapmasından başka, adı geçen kişilerin, kişisel tarihlerine de tanıklık yapar.

Anılar, günlüklerden farklı bir türdür. Çünkü geçmişe dönüktür. Yaşanmış bitmiş olayları konu alır. Olayların üzerinden uzun bir zaman geçmesi gerekir. Hâlbuki günlük, adı üstünde, günlük tutulan notlardan ibarettir. Bir süre sonra günlükler de birike birike hatıralara,anılara dönüşür. Ömrüm boyunca ya da yazı hayatım boyunca birçok dost yazar ve şair tanıdım. Hafızamda iz bırakanların bir kısmını yazmaya karar verdim.Bu kitaba giren yazılarımın tamamı, İstanbul'da 2008'den bu yana her ay hiç aksatmadan dzenli bir şekilde yayınlanan Dil ve Edebiyat Dergisi'nde yayınlanmıştır.

Okuyucu, bu hatıralarda adı geçen yazarlarla ilgili ve bana ait birtakım bilgilerle beraber hayatımızdan tarihi kesitler bulacaktır. Eskilerin çok güzel bir deyimi var; Hafızayı beşer nisyan ile maluldür. İnsan unutur. Çünkü hafızaya yeni şeylerin girmesi için önceki birtakım bilgilerin unutulmaya terk edilmesi gerekir. Unutulmayan anıların kağıda dökülerek kayıt altına alınması ise oldukça önemlidir.

Belli bir yaşa gelmiş edebiyatçıların, şairlerin hatıralarını yazması önemsenecek bir olaydır. Kendime yüklediğim yazma sorumluluğu açısından böyle bir işe giriştiğimi söyleyebilirim. Maksat nedir? maksat geleceğin edebiyat tarihçilerine, eleştirmenlerine,edebiyat araştırmacılarına yazılı vesikalar, kayıtlar, tutanaklar bırakabilmektir. Bu açıdan da anıların yazılmasını önemsiyorum.

Söz uçar yazı kalır hükmünce meraklıları için bir şeyler ortaya koyabildimse kendimi mutlu sayacağım.

Mehmet Atilla Maraş
15 Ocak, 2015, Ankara